അമ്മേ,
എന്തിനു നീ പ്രതീക്ഷകള് കൊണ്ടെന്റെ
നെഞ്ചിലെ ഭാരത്തില് കനലുകള് കൂട്ടുന്നു..
എന്തിനു നീയെന്നെ
ഇത്രമേല് സ്നേഹിക്കുന്നു..
എന് ജന്മത്തിനൊരു കടം കൂടി
ചേര്ത്ത് വെയ്ക്കുന്നു?
അമ്മേ... ഇന്ന് നിന് മുന്നില്
മെഴുകുതിരിയായ് എരിയുന്ന-
തെന് ഹൃദയം...
നദിയായ് ഒഴുകുന്ന-
തെന് കണ്ണീര്...
സാന്ധ്യപ്രഭ പരത്തുന്ന-
തെന് നിണം
അമ്മേ..
ഈ സ്നേഹപ്രവാഹത്തി
നണകള് കെട്ടുക, തടയുക
ഈ സ്നേഹമെനിക്കനര്ഹം
പാപത്തിലോഴുകും വിശുദ്ധത
മധുരമായ് എരിയുന്ന വേദന
എങ്കിലും, അമ്മേ
നിന്നില്നിന്നുയിര്കൊണ്ടതെ
മമ ജീവിതം
നിന് സ്നേഹവര്ഷമേ
മമ ജന്മപുണ്യം..
.Arathy...Congratulation ..for being apart of Blogger...
ReplyDeleteBeautiful write.
ReplyDeleteഅമ്മയെന്ന ഒരൊറ്റ വാക്കു മാത്രം കമന്റായെഴുതുന്നു...
ReplyDelete(കമന്റ് സെറ്റിങ്ങില് പോയി വേര്ഡ് വെരിഫിക്കാഷന് എടുത്തു കളഞ്ഞാല് നന്നായിരിക്കും )